Module 2
Liefde & Zelfliefde
1. Wat is liefde?
2. Liefde durven voelen
3. Zelfliefde
4. Hoe kun je jezelf liefhebben?
5. Drie grote blokkades
Jouw hart werkt als een magneet. Als je jouw hart opent, laat je de liefde vrij. Liefde die, vroeg of laat, als een boemerang naar je terugkeert. Je ontmoet liefde op jouw weg. Want wie goed doet, goed ontmoet. Wie liefde zaait, zal liefde oogsten. Vergeet dat niet!
Het openen van je hart is te trainen. De kracht van jouw hart kan duizendvoudig toenemen, wanneer je er bewust mee leert omgaan, als je bewust liefde leert uitzenden. Heel de blokkades in jezelf, de obstakels die de kracht van jouw hart in de weg staan. Hoe lichter, hoe liefdevoller, hoe sterker de magnetische werking van het hart. De weg omhoog, van lijden naar vieren, is een weg geplaveid met stenen der liefde. In deze module begeleid ik jou op deze weg...
1. Wat is Liefde?
De liefde. Daar draait het uiteindelijk om. Voor jezelf, voor anderen, voor de aarde, de hemel, voor al wat is en leeft. Liefde die je niet met de knip van de vinger krijgt, liefde die je niet kunt afdwingen. Het is het product van jouw levensstijl, van de manier waarop jij in het leven staat, van jouw unieke handel en wandel. Open jouw hart en betreed het land der liefde, daar waar warme gevoelens de boventoon voeren en kille beredeneringen de ondertoon.
Zie jezelf als een vat. Hoe meer ruimte er wordt ingenomen door negatieve gedachten, hoe minder ruimte er overblijft voor positieve gedachten. Hoe meer negatieve gevoelens er zijn, hoe minder ruimte er is voor de liefde. Liefde vult de leegte die overblijft na het proces van heling, na de opschoning. Vraag niet om liefde, eis het niet op, smeek er niet om, maar ga met jezelf aan de slag. Boor de eeuwige bron in jezelf aan en schep ruimte in jezelf. Er gaat een wereld voor je open, een wonderbaarlijke wereld zelfs...
Maar wat is liefde nu precies?
Allereerst, wat versta ik níet onder liefde?
- altijd zacht en aardig zijn
- alles met de mantel der liefde bedekken, alles goed praten
- jezelf opofferen of verschuilen achter de rug van anderen
- de schone schijn ophouden, toneelspelen
- de lieve vrede bewaren, de confrontatie uit de weg gaan
Wat is liefde dan wél volgens mij?
- open zijn en zonder (voor)oordeel anderen tegemoet treden
- verantwoordelijkheid nemen voor je eigen leven
- boven jezelf en je eigenbelang uitstijgen
- je verbonden voelen met anderen
- anderen ruimte geven zichzelf te zijn
- elkaar vertrouwen schenken
- nieuwsgierig zijn, elkaar ontmoeten en verschillen accepteren
Liefde is onbaatzuchtig geven en grenzeloos ontvangen. Liefde moet stromen en wel twee kanten op. Open je hart en ontvang liefde, open je hart en geef liefde.
2. Liefde durven voelen
Voelen van liefde is heel gewoon. Iedereen kent het. Het bloeit als vanzelf op in aangenaam contact met andere mensen. Maar ook met schattige dieren, mooie planten en noem maar op. Als er bijvoorbeeld sprake is van bewondering en herkenning. Maar uiting geven aan de gevoelde genegenheid is een ander verhaal. Dan kan je zomaar blokkeren. Hoe komt dit?
Kinderen geven automatisch uiting aan de liefde die zij voelen voor hun omgeving. Schaamteloos en ongeremd. Daarom is het fijn om in hun gezelschap te zijn. Lekker genieten van hun ongecompliceerde, eerlijke en authentieke aanwezigheid.
Als je ouder wordt gaat het (in meer of mindere mate) mis. Je verliest je onschuld en spontaniteit. Je durft de opborrelende warmte niet langer spontaan te uiten, bang om bekritiseerd en gecorrigeerd te worden. Je raakt hopeloos verkrampt. Los van de pubertijd, waarin onzekere gevoelens meer dan normaal zijn, is verkramping een cultuurverschijnsel. Onze cultuur, de wijze waarop we met elkaar omgaan, is er schuldig aan. Willen we uit de kramp schieten, dan zullen we uiting moeten geven aan onze liefde voor elkaar.
Liefde is geen ingewikkeld denkconcept maar een zuiver gevoel. Je bedenkt het niet, je voelt het. De liefde bedrijf je niet met je hoofd, maar met jouw hart. Niet louter met je geslachtsorgaan maar met je hele lijf. Daarmee is de liefde ook ongrijpbaar. Op het denken zit, tot op bepaalde hoogte, controle en sturing. Je kunt zelf bepalen waar wel en niet aan te denken en hoe erover te denken. De meeste knoppen in het hoofd kun je bewust aan- en uitzetten.
Op het gevoel zit weinig sturing. Gevoelens zijn er, te pas en te onpas. Ze borrelen op als gasbelletjes. De controle erop ontbreekt vaak. Dit is ook de reden waarom velen er moeite mee hebben. Ze hebben geen probleem met de liefde, graag zelfs, maar wel met hun gevoelens, OMG, wat nu weer...
Wie uiting wil geven aan liefde, moet dus kunnen voelen. Dat is een absolute voorwaarde! En daar gaat het mank.
Wie durft te voelen, niet een beetje maar voor 100%?
Wie durft te vertrouwen op zijn of haar gevoel?
Wie durft keuzes te maken puur op gevoel?
Ook keuzes waar grote consequenties aan vastzitten. Met het aangaan van een relatie, het afsluiten van een hypotheek, het opzeggen van een baan? Wie durft? Een minderheid, vrees ik.
Voelen is de grote onbekende in ons leven. Waarom eigenlijk? Waarom leven wij eigenlijk in een cultuur met een hoge dosis gevoelsarmoede? We leren het niet! Zeker niet op school, waar we de meeste tijd vertoeven in onze vormingsjaren. We leren ons hoofd te gebruiken, niet onze buik, de zetel van gevoelens. Wie kan nadenken, krijgt inzicht in de rekensom en komt met het juiste antwoord. Wie kan voelen, zal de som niet kunnen oplossen. Persoon A stoomt door, persoon B haakt af.
Kan jij een leraar bedenken die zijn of haar gevoelens kon tonen tijdens de les, die daar iets zinnigs over kon zeggen, die zich er niet voor schaamde? Leraren zijn vaak mensen die goed kunnen leren en dus kunnen nadenken. Voelen is een echt andere tak van sport. En wat te denken van onze ouders. Degenen met ouders die gevoelens niet onder stoelen of banken schuiven, hebben het goede voorbeeld gekregen en dus geluk gehad.
Maar er is nog een grote reden waarom het hoofd wordt verkozen boven het gevoel: angst. Wie voelt, komt geheid angst tegen. Dit vinden wij mensen, zacht gezegd, onprettig. Liever zoek je dekking in de veilige ruimte tussen de oren, daar waar je zelf aan de knoppen zit, dan af te dalen in de donkere, onbekende spelonken van je wezen, daar waar je bent overgeleverd aan jouw eigen grillen.
Klopt dit wel, of houden we onszelf voor de gek? Is het hoofd wel de veilige plek, vanwaaruit je jouw leven kunt plannen en organiseren? Vanwaaruit je jouw doelen kunt overzien én de weg ernaartoe? Vanwaaruit je valkuilen kunt zien en daarmee kunt omzeilen? Of is de veronderstelde veiligheid niet meer dan schijnveiligheid, een illusie?
Wat zie je als je kritisch naar de werking van het hoofd kijkt? Naast geheugencapaciteit en een bepaald intelligentieniveau, ook doemdenken. Het piekerend hoofd is namelijk meester in het bedenken van angstscenario's. Wat als dit, wat als dat...
Je ziet ook dat het denken beperkt is. Je weet simpelweg niet alles, je kan niet alles weten. Het alles is namelijk te groot en teveel om te bevatten, zeker als je maar een gedeelte van jouw hersencapaciteit gebruikt.
Kanttekening
Ons denken is voorgeprogrammeerd. Onze reacties zijn daarom standaardreacties gebaseerd op overtuigingen, op dat wat wij denken te zien. Je leven vormgeven op basis van selectieve waarneming en vooringenomen overtuigingen is niet meer dan jezelf voor de gek houden. Toch?
Denken is niet slecht, maar wel beperkt. Het is maar een deel van jezelf. Wie optimaal wil leven, wie geheel en al gelukkig wil zijn -en dat wil de perfecte minnaar- moet zowel kunnen denken als voelen. De uitdaging in deze? De twee aspecten van jezelf op één lijn brengen. Soms denken, soms voelen. Of beter gezegd, eerst voelen, dan denken en dan handelen. Wat houdt je bezig, wat vind je ervan en dan bewust keuzes maken.
3. Zelfliefde
Alleen wie zichzelf liefheeft, kan anderen onvoorwaardelijk liefhebben. Alleen wie zichzelf accepteert, kan anderen accepteren zoals ze zijn. Alleen zij die vrede met zichzelf sluiten, kunnen anderen oprecht de hand reiken. De basis voor een mindful leven is zelfliefde, zelfacceptatie en zelfkennis. Zie het leven niet als een uitdaging om perfect te zijn, maar neem het zoals het is: een uitdaging om te groeien in wijsheid, kracht en liefde, een pad die je met vallen en opstaan aflegt in je leven.
Leg de lat niet te hoog, haak niet af als het even niet lukt, maar relativeer en lach. Humor helpt je te relativeren én humor is een uitlaatklep. Laat gaan die zooi, lachuh...
Zelfliefde begint voor de spiegel. Leer naar jezelf te kijken met een eerlijke blik, open en onbevangen. Verstop niets, wees eerlijk. Kijk naar je mooie kanten, kijk naar je minder mooie kanten, kijk naar je lelijke kanten. Kijk naar wie jij echt bent, vanbinnen en vanbuiten.
Nobody is perfect
Niets en niemand is perfect. Die mooie vrouw op de foto? Achter al die dikke lagen make-up? Is dat mooi? Ook als ze uit bed stapt, als ze zit te poepen op de wc, als ze ouder wordt... Nog steeds mooi? Nog steeds overeenkomstig onze wrede en onhaalbare schoonheidsidealen. Laat je niet voor de gek houden, wees eerlijk, puur en naturel. Daarmee doe je jezelf een enorm plezier.
Dat geldt ook voor mannen die op steeds jongere leeftijd naar de sportschool gaan. Bang om zonder spierbundels niet aantrekkelijk gevonden te worden? Bang om buiten de boot te vallen? Een angst die bij elke oefening wordt gevoed. Waarop is jouw zelfvertrouwen gebaseerd, waarmee vul je jouw spieren? Met angst of met liefde? Het is fijn om je lichaam in te spannen, te trainen, om je spieren aan het werk te zetten. Heel gezond zelfs. Maar vraag je wel af waarom je het doet, met welke intentie. Wat wordt sterker bij het liften van al die kilo's: jouw schijnzekerheid of jouw zelfliefde?
Zelfliefde, gebaseerd op een realistisch en eerlijk beeld van je zelf. Daar gaat het om. Wie perfectie nastreeft, komt vroeg of laat ten val. Wie immer een geweldig beeld van zich naar buiten toe uitdraagt, valt vroeg of laat door de mand. Het is niet vol te houden. Hoeveel sterren zijn er wel niet die door het ijs gezakt, die het schijnbeeld van zichzelf niet langer konden volhouden, die misvormd, uitgeblust en depressief moesten afhaken...
4. Hoe kun je jezelf liefhebben?
We kunnen onszelf liefhebben door het hart naar onszelf toe te openen. Ons hart dat vaak door vervelende gebeurtenissen is gesloten. Ooit werden we gekwetst. Om deze pijn niet meer te hoeven voelen, hebben we de poort van liefde, deels of geheel, gesloten. Als voelen zo naar kan zijn, dan willen we niet meer voelen. Bijna iedereen op aarde maakt dit mee. Maar als we niet meer bij ons gevoel durven komen, als we ons ervoor afsluiten, dan kunnen we ons ook niet meer verbinden. Dat is de tol die we ervoor betalen. Het leven wordt grijzer, killer, matter... met alle gevolgen van dien. Het grootste gevolg? We missen de bevrediging, de vervulling, de voldoening die ons intens gelukkig maakt.
Het helpt als je je bewust bent van jouw hart. Ga na of jouw hart openstaat. Zorg dat de liefde stroomt als je naar een vergadering gaat, als je een lastig gesprek moet voeren, als je thuis op de bank zit of de deur uit wandelt. De energie helpt, echt waar. Het zorgt voor de juiste setting. Misschien is de uitkomst niet altijd bevredigend, bereik je niet direct jouw doel, maar het is goed zoals het is, voor nu. Geef het tijd, geef het nog een kans. Is het echt zo belangrijk? Haal ook hier de druk van de ketel, laat de energie haar werk doen, laat het rijpen. Dat scheelt een hoop frustratie en overbodige inspanning.
Als je hart opengaat, komt de liefde vrij. Als je stopt met oordelen, zal de liefde zich gaan verspreiden. Naar geliefden toe, naar vrienden toe, naar kennissen toe, naar iedereen toe. Gevraagd en ongevraagd, de liefdesenergie doet haar werk. Vertrouw daarop!
5. Drie grote blokkades
Om jezelf lief te hebben zijn er drie grote blokkades die geslecht moeten worden:
- Je ego
- Je innerlijk kind
- Slachtofferschap
1. Afscheid nemen van je ego
Perfectie, dé valkuil van nu. Succes, dé grote boosdoener van nu. Dit zijn typische producten van ons ego. Wie streeft naar volmaaktheid en superioriteit pompt zijn ego op, wie kan relativeren laat de lucht uit het ego ontsnappen. Wie de lucht laat ontsnappen schept automatisch ruimte voor de ziel, voor die wie we werkelijk zijn...
Wat is ons ego precies en waarom zouden we er afstand van moeten doen?
Ons ego is de zelfgecreëerde oplossing voor de leegte die we voelen. De leegte die ons bang maakt, waardoor we controle willen. Ons ego sluit het onbekende zoveel mogelijk uit en treedt niet graag van de gebaande paden af. Ons ego laat niets aan het lot over en houdt graag alles in eigen hand. Ons ego zweept ons op, laat flink ons best doen om andermans waardering te krijgen, elke keer weer. Ons ego is zelfs in staat om anderen uit te schakelen als ze ons voor de voeten lopen.
Het ego is een overlevingsmechanisme, puur gebaseerd op angst en controle, op strijd en de wil om te winnen. De wereld waarin wij leven is een gezamenlijk bouwsel van ons ego. Vandaar het leed, de vernietiging, de strijd en de tegenstellingen. Willen we een positieve draai geven aan ons eigen leven en het leven op aarde, dan zullen we de invloed van ons ego moeten terugdringen. Dat doen we niet door de strijd aan te gaan, maar door.... de leegte in ons te vullen. Hiermee nemen we de voedingsbodem van ons zelfzuchtige gedrag weg.
2. Helen van je innerlijk kind
Een onderwerp dat niet mag ontbreken in een module over zelfliefde is het innerlijk kind. Wat is dit? Het kind dat wij ooit waren in onze jonge jaren zit nog steeds in ons. Het is niet weg. Het kind dat met grote ogen vol verwondering de wereld inkeek, dat openstond voor het leven, dat open en eerlijk was, frank en vrij...
Wat is er van hem/haar geworden? Hoe zit het erbij na al die jaren, na al die ervaringen? Is het nog steeds blij? Kan het zich immer nog verwonderen? Staat hij nog steeds open voor dat wat is en komt? Voelt hij/zij zich gezien, serieus genomen?
Oefening
Het innerlijk kind, jouw oorspronkelijke zelf, zit in jouw buik. Leg je handen op je buik en stuur hem liefde. Laat weten dat je hem serieus neemt. Dat je rekening met hem houdt. Dat hij er ook helemaal mag zijn.
Straalt jouw oorspronkelijke zelf niet, dan is er werk aan de winkel. Jouw volwassen ik is verantwoordelijk voor hoe het kind zich voelt. Voel wat er mis is. Waar heeft het behoefte aan? Neem de tijd, de antwoorden komen vanzelf. Je voelt het, je weet het!
Sluit je ogen en probeer een beeld van jouw innerlijk kind te visualiseren. Hoe zit hij/zij erbij? Happy of niet?
3. Afstand doen van slachtofferrol
Het leven is een leerschool. Een grote ervaringsreis, om wijzer, krachtiger en liefdevoller te worden. Dus ook het leven op aarde. Geen gemakkelijke leerschool, gezien het leed van onszelf en om ons heen. Kunnen we hieraan een eind maken? Kunnen we het leed stoppen?
Aan de ene kant niet, het is onze leerstof, we zullen er doorheen moeten. Dankzij de intense gevoelservaringen kunnen we grote stappen zetten in ons groeiproces. Aan de andere kant kunnen we er wel een halt aan toeroepen. Op een bepaald moment zit deze zware leerfase erop, hebben we genoeg emotionele uitdagingen gehad.
Hoe kan je het levenswiel op aarde stopzetten? Door alles wat wij je in deze cursus aanreiken, met één grote aanvulling: slachtofferrol. Wie zichzelf zielig vindt, blijft vastzitten in het wiel van leed. Wie zichzelf ziet als slachtoffer, geraakt niet uit de penarie. Je geeft namelijk de kans om uit die situatie te komen uit handen. Je zit bij de pakken neer, in plaats van je verantwoordelijkheid te nemen om bepaalde onplezierige situaties op te lossen. Neem je verantwoordelijkheid, alleen jij kan jouw leven echt veranderen.
Slachtofferschap leidt tot een status quo of tot verslechtering, nooit en te nimmer tot een verbetering! Stop met jezelf zielig te vinden en ga aan de slag. Alleen zo word je wijzer, krachtiger en liefdevoller, alleen zo wordt het leven aangenamer.
De 10 geboden voor Zelfliefde
Liefde is alles. Liefde begint bij jezelf, met liefde voor jezelf. Iets wat je niet bezit kun je niet weggeven. Zelfliefde is niet hetzelfde als egoïsme. Liefde voor jezelf is uitdragen dat jij evenveel waarde toevoegt aan deze wereld als een ander.
1. Ik ben die ik ben
Met dit lichaam en deze geest moet ik het doen.
Dit is alles wat ik heb. Ik kan niet meer ruilen.
Dit is blijkbaar precies zoals ik moet zijn; zonder mij,
zoals ik op dit moment ben, was de schepping niet volledig.
Ik houd op mezelf verwijten te maken voor dingen die ik (nog) niet kan.
2. Ik hoef niet perfect te zijn
Ik hoef niet te kunnen wat ik niet kan.
Perfectie is stilstand en stilstand is dood.
Ik leef dus ik maak fouten.
Ik mag ook fouten maken. Van fouten leer ik.
Sterker nog: ik ben perfect, juist omdat ik de fouten maak die
ik maak! Zo houd ik de evolutie op gang.
3. Ik krijg precies wat ik nodig heb
Alles helpt mij om mijn opdracht op aarde te vervullen - ook
de tegenslagen en de ziekte, de vijanden en de ruzies, de
verloren liefdes en de gebroken harten.
Als ik dat nu niet zie, zal ik het later wel zien.
Ik besef bij elk moeilijk moment, dat alles nog veel erger had kunnen zijn.
4. Ik hoef alleen maar volstrekt eerlijk naar mezelf te zijn
Soms moet ik selectief met de waarheid omgaan.
Totale eerlijkheid naar andere mensen is niet altijd
liefdevol, integendeel.
En soms moet ik mezelf beschermen, dat is nu eenmaal zo in deze wereld.
Als ik maar niet lieg tegen mezelf; als ik maar weet wat ik doe en waarom.
5. Ik kan het nooit de hele wereld naar de zin maken
Wat de een goed vindt, vindt de ander waardeloos.
Er zal altijd iemand zijn die mij bekritiseert; er zal altijd iemand zijn die mij bewondert.
Ik moet maar gewoon doen wat ik voel dat ik moet doen.
6. Ik houd mijn aandacht in het Nu
Oude koeien horen in de sloot.
Alles is gebeurd omdat het moest gebeuren, het heeft geen zin er over te piekeren.
Ook vage fantasieën over de toekomst verspillen energie.
Nu is verreweg het boeiendste, interessantste moment van mijn leven,
want alleen Nu gebeurt er echt, in vlees en bloed, wat er gebeurt!
Gebruik maken van mijn geheugen en het opdiepen van nuttige herinneringen mag, maar ik ga niet zeuren.
7. Ik houd mijn aandacht hier
Hier is mijn lichaam, dus hier ben ik.
Hier is de belangrijkste plek op aarde!
Alleen hier kan ik werkelijk zien, ruiken, horen, voelen, proeven - hier klopt mijn hart,
hier haal ik adem, hier voel ik mijn spieren onder mijn vel.
Ik ga niet zweven, geen twee dingen tegelijk doen met mijn geest, want dan doe ik er minstens eentje half.
Ik ga me niet nodeloos druk maken over de eventuele gevoelens en gedachten van andere mensen over mij.
Ik ben hier.
8. Iedereen mag van mij genieten op zijn/haar eigen wijze
Ik ben hier nodig. Anderen leren van mij, ik leer van anderen.
Maar hoe, dat weet ik niet altijd en dat hoef ik ook niet te weten.
Ik laat iedereen zijn/haar oordeel over mij; positief of negatief.
Ik mag genieten van complimenten.
Ik kan ook kritiek incasseren.
En ik hoef niet elk beeld van een ander over mij te corrigeren.
9. Ik hoef niet bang te zijn
Ik houd mijn angsten kritisch tegen het licht.
Lijdt een mens niet het meest onder het lijden dat hij vreest?
Ik wacht rustig af en ik bereid me voor,
maar ik ga niet fantaseren over alle vreselijke dingen die eventueel ooit zouden kunnen gebeuren.
Dat vind ik zonde van de tijd. We zien wel!
Als alles goed gaat, heb ik gelukkig niet vergeefs geleden.
En als er wel iets akeligs gebeurt, heb ik ten minste niet vooraf geleden.
10. Ik houd ontzettend veel van mezelf
Daarom kan ik ook van andere mensen houden.
Net zoals ik houd van dieren, planten, bomen, rotsen.
En alles houdt van mij.
De stoel waarop ik zit, houdt van mij.
Het tijdschrift dat ik in mijn handen heb, houdt van mij.
De zon bemint mij, de maan ook.
Alles is Liefde en ik ben een kostbaar liefdevol deeltje in het oneindige Heelal.
Bron: onbekend
Tekst die Charlie Chaplin schreef op zijn 70e verjaardag op 16 april 1959
Toen ik van me Zelf ging houden
"Toen ik van mezelf begon te houden,...
zag ik in dat mijn onrust en emotioneel lijden signalen zijn,
dat ik niet leef in harmonie met mezelf.
Nu weet ik: dat is AUTHENTICITEIT.
Toen ik van mezelf begon te houden,
begreep ik hoeveel ik iemand kan kwetsen
als ik plotseling verlangens opdring
zelfs als ik wist dat de tijd er niet rijp
voor was en de ander er niet klaar voor was
zelfs als ík die ander was.
Nu weet ik: dat is RESPECT.
Toen ik van mezelf begon te houden,
verlangde ik niet langer naar een ander leven
en zag ik dat alles in de wereld om me heen
een uitnodiging is om me te ontwikkelen.
Nu weet ik: dat is GROEI.
Toen ik van mezelf begon te houden,
begreep ik dat ik altijd op het juiste moment op de juiste plek ben
en dat alles gebeurt op precies het juiste moment.
Ik kan dus rustig zijn.
Nu weet ik: dat is ZELFVERTROUWEN.
Toen ik van mezelf begon te houden,
stopte ik om elke minuut te vullen en
plannen voor de toekomst te maken.
Nu doe ik alleen dat waar ik blij van word
waar ik van houd en wat mijn hart laat zingen
op mijn eigen manier en in mijn eigen tempo.
Nu weet ik: dat is EENVOUD.
Toen ik van mezelf begon te houden,
heb ik me bevrijd van alles wat niet goed voor me was:
voeding, mensen, spullen, situaties
en alles wat aan me trok, wat me weg leidde van mezelf.
Eerst noemde ik het 'gezond egoïsme'.
Nu weet ik: dat is LIEFDE VOOR JEZELF.
Toen ik van mezelf begon te houden
stopte ik met steeds mijn gelijk willen halen
en sindsdien merk ik steeds vaker
dat niets zwart of wit is.
Nu weet ik: dat is BESCHEIDENHEID.
Toen ik van mezelf begon te houden
wilde ik niet langer in het verleden leven en me geen zorgen
meer maken over de toekomst.
Nu leef ik alleen in het moment
in het hier en nu, waarin alles gebeurt.
En ik noem dat: ZIJN.
Toen ik van mezelf begon te houden
zag ik in dat mijn gedachten met me aan de haal kunnen gaan
en me een naar gevoel kunnen geven.
Maar toen ik mijn hart liet spreken, werd mijn geest een waardevolle bondgenoot.
Nu noem ik deze verbinding: de WIJSHEID VAN HET HART.
Wanneer we van onszelf gaan houden
hoeven we niet langer bang te zijn voor confrontaties
met onszelf of met anderen.
Zelfs sterren botsen weleens
en daaruit worden weer nieuwe werelden geboren.
Nu weet ik: dat is LEVEN!"
~ Charlie Chaplin ~